Όφενμπαχ, Ζακ Γιάκομπ

(Jacques Offenbach, Κολονία 1819 ή 1821 – Παρίσι 1880). Γερμανός συνθέτης και βιολοντσελλίστας γαλλικής ιθαγένειας. Όταν ήταν ακόμα παιδί πήγε στο Παρίσι μαζί με τον αδελφό του για να τελειοποιηθεί στη σπουδή του βιολοντσέλου. Αφού έγινε βιρτουόζος αυτού του οργάνου, ο Ό. επιχείρησε μερικές περιοδείες, που τον έκαναν διάσημο. Η φήμη του είναι ωστόσο περισσότερο συνδεδεμένη με την οπερέτα, της οποίας πολλοί τον ονόμασαν πατέρα. Αν και είχε ήδη συνθέσει διάφορες άριες και σκηνική μουσική για πολλά έργα, ο Ό. βρήκε την ευκαιρία της ζωής του το 1855, όταν κατόρθωσε να νοικιάσει ένα θέατρο –που ο ίδιος ονόμασε Bouffes-Parisiens– και να σκηνοθετήσει με τεράστια επιτυχία τα πρώτα του έργα. Οι καλύτερες του οπερέτες –Ο Ορφέας στον Άδη (1858), Η ωραία Ελένη (1864), Η παρισινή ζωή (1866)– παίζονται ακόμα και σήμερα. Συνέθεσε επίσης μια όπερα με τίτλο Τα παραμύθια του Χόφμαν (ανεβάστηκε μετά τον θάνατό του, το 1881), που δεν είναι μόνο το αριστούργημα του, αλλά και μία από τις πιο ιδιότυπες όπερες του τέλους του 19ου αι. Η φήμη του Ό., που ήταν συνθέτης με γερή μόρφωση, ανεξάντλητη εφευρετικότητα και φαντασία, λεπτό χιούμορ και μεγάλη θεατρική αίσθηση, οφείλεται επίσης σε δύο από τους μεγαλύτερους λιμπρετίστες της εποχής, οι οποίοι εργάστηκαν γι’ αυτόν, τον Ανρί Μεγιάκ και το Λυντοβίκ Αλεβύ, και κατά ένα μέρος στην κοινωνία της εποχής, πρόθυμη να δεχτεί ακόμα και την πιο σκληρή σάτιρα σε βάρος της. Ο Ζακ Όφενμπαχ στο γραφείο του στο Παρίσι, όπως εικονίζεται α’ ένα πίνακα του Ντετάιγ.